" Ik geef woorden aan dat wat ons vaak in stilte achterlaat. Persoonlijk, in warmte en rust."

      Hoe beschrijf je wie en wat iemand voor jou is geweest en welke indrukken hij of zij heeft

nagelaten?  Welke woorden zijn mooi en diep genoeg om alle grote en kleine herinneringen te

vatten op momenten van afscheid en verlies?

Vaak worden de kleinste dingen het meest essentieel: de manier waarop iemand door onze haren

streelde als kind, de geur van het eten dat op tafel kwam, de denkrimpeltjes in iemands voorhoofd

tijdens de gesprekken, de oh-zo typerende mimiek en gebaren. Maar hoe verwoorden we die

ontelbare beelden en herinneringen die we zo diep in onszelf koesteren?         

 

       De mensen die we graag zien, bestaan uit zoveel kleine en grote details en elementen die

maar moeilijk te verwoorden zijn. Toch is het net dàt wat we willen doen wanneer we afscheid

nemen van iemand die ons dierbaar is. ​We staan stil bij het samenzijn met de persoon van wie we

afscheid nemen, hoe veilig we ons voelden in iemands aanwezigheid, hoe er soms ook ruzies

waren en periodes van stilte...We willen graag duidelijk maken waarom ze ons zo dierbaar zijn en

waarom we ze in ons hart gesloten hebben, op welke manier we hen zullen herinneren en hoe die

herinneringen blijven voortbestaan in onze binnenwereld. Dit is geen eenvoudige opdracht te

midden van alle emoties en praktische beslommeringen op het moment van afscheid.           

 

      In die opdracht ga ik graag samen met familie en dierbaren aan de slag om een mooie en

waardige afscheidsviering vorm te geven. Ik luister naar grote en kleine herinneringen, via

sprongen in de tijd en van de hak op de tak. Ik luister ook naar wat er moeilijk of niet gezegd kan

worden, maar wat toch heel belangrijk is. Soms zijn er maar enkele woorden nodig om aan te

voelen waar de essentie zit en er vervolgens woorden aan te geven. Nadien ga ik aan het schrijven

of help ik structureren wat door familie en vrienden zelf op papier wordt gezet.      

 

     Bij een afscheidsritueel is er ook een delicaat evenwicht tussen muziek, stilte, foto’s en

eventuele gebaren. Dat evenwicht wordt samen zorgvuldig gezocht. Vanuit verdriet en verlies

wordt zo een mooi, warm en persoonlijk ritueel gecreëerd. Een afscheidsviering is geen eindpunt

in een relatie. Het is een overgangsritueel waarin er afscheid genomen wordt van het tastbare

samenzijn en waarin de overgang naar een niet-tastbare relatie wordt gemaakt.